این یادداشت به قلم حسن اسماعیل پور کارشناس ارشد رسانه نوشته شده و در اختیار «صدای بوکان» قرار گرفته است. صدای بوکان در راستای رسالت کاری خود و با رعایت اصل بی طرفی ،منعکس کننده همه دیدگاه ها است. کم کم به برگزاری یکی از مهم ترین و بزرگ ترین رویداد سیاسی کشور نزدیک می […]

این یادداشت به قلم حسن اسماعیل پور کارشناس ارشد رسانه نوشته شده و در اختیار «صدای بوکان» قرار گرفته است. صدای بوکان در راستای رسالت کاری خود و با رعایت اصل بی طرفی ،منعکس کننده همه دیدگاه ها است.

کم کم به برگزاری یکی از مهم ترین و بزرگ ترین رویداد سیاسی کشور نزدیک می شویم. چهره ی شهر دگرگون شده و رقابت سخت و تنگاتنگی بین نامزدها که به جریان ها و طیف های مختلف جامعه تعلق دارند در گرفته است. این مسئله مهم را هم می توان در خیابان ها و بلوارهای شهر مشاهده کرد و هم در صفحات و شبکه های مجازی دید.

وکلای آینده ی مجلس هر کدام با استفاده از سرمایه هایی که دارند به میدان رقابت گام گذاشته و هم آوردی می کنند. در این میدان هر نامزدی به طور نابرابر از سرمایه های مختلف خود همچون با سرمایه اقتصادی ، فرهنگی و سرمایه اجتماعی بهره می گیرند.به طور مثال کاندیدایی که از سرمایه اقتصادی بیشتری برخوردار است می تواند پوسترهای بزرگ تر ، با کیفیت تر و با تیراژ بیشتر را به خدمت بگیرد. وکلای مرفه همچنین می توانند سخنرانی های متعدد در مکان های بزرگ تر و مجلل تر که معمولا با پذیرایی همراه است را ترتیب دهند که یا خود وی یا اطرافیان و مشاورانش به سخنرانی پرداخته و برنامه های پارلمانی وی را تشریح و بر تعداد آرای آن کاندیدا بیفزایند.

آنچه در این میان مهم و اساسی بنظر می رسد سرمایه ی (فرهنگی) یک کاندیدا اعم از دانش ، خلاقیت، سواد و دانایی کاندیدا است.کاندیدای باسواد ؛ سخنرانی های مناسب متناسب با موقعیت مخاطبان ، مسئله محور ، با شعارهای هدفمند و به لحاظ اقناع افکار عمومی پر قدرت تر ارائه می دهد و ستاد یا کمپین انتخاباتی خود را گزیده تر هدایت می کند که انتظار می رود کاندیدای بی بضاعت به لحاظ (فرهنگی) نتواند از پس چنین اموری به درستی برآید.

اما مسئله مهم اینجاست یکی از سرمایه هایی که کاندیداها از آن در جهت کسب آرای مردم سود می برند (سرمایه اجتماعی) است که در این نوشته سایه روشنی به آن خواهیم افکند اما پیش از آن رواست تا بدانیم سرمایه اجتماعی چه مقوله ای است.

مفهوم سرمایه اجتماعی چند دهه ای می شود در حوزه های گوناگون سیاست ، جامعه شناسی و به طور کلی علوم اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است و به طور فزاینده ای در رسانه های گروهی کشورهای در حال توسعه مطرح می شود .سرمایه اجتماعی در کنار سرمایه اقتصادی و فرهنگی از عوامل مهم توسعه و پیشرفت یک جامعه به شمار می رود.

اما متاسفانه باید اذعان داشت برخی از کاندیداها به جای توجه به این سرمایه مهم یعنی سرمایه اجتماعی به دنبال ساختارهای روابطی هستند و این وجه باعث می شود روابط جای تلاش و کوشش فردی را گرفته است درست بر خلاف جوامع مدرن که سرمایه اجتماعی یا روابط بیشتر در خدمت توسعه و دارای وجهی مثبت است نه در جهت اهداف شوم و پر کردن جیب خود ،استخدام نزدیکان ، آشنایان و قول همکاری با سپردن پست هایی که شایسته سالاری فرهنگی مغموم و مغلوب رابطه مداری خواهد شد.

نظام روابطی سبب گردیده است افراد در جایگاه و پایگاه شایسته ی خویش قرار نگیرند و این یعنی عدالت را به کناری نهادن و افول شایسته سالاری .در زندگی روز مره ی هر یک از شهروندان می توان نمونه های بسیاری از تاثیر روابط بر پیشبرد امور مشاهده نمود.

به راستی چرا روابط در بوکان بجای آنکه در خدمت توسعه و پیشرفت و برون رفت این شهر از وضعیت نابسامانی اجتماعی، فساد اداری ، اقتصادی و …قرار گرفته است. پاسخ بدین پرسش بسیار واضح است ، متاسفانه تا کنون نتوانسته کاندیدای اصلح را شناسایی و بر اساس نظام روابطی انتخاب ها صورت گرفته است.

در این میان مشخص است کاندیداهایی که قدم در این راه مهم گذاشته اند بی گمان بهترین نامزدها نیستند ، پس لازم است با تدبیر و درایت بیشتری نگاهی به عقبه کارنامه آنها انداخت و با کمی تامل می توان بهترین و اصلح ترین کاندیدا را برای نظام پارلمانی برگزید.

شهروندان بایستی آگاه و هوشیار باشند در مقابل رای خود مسئول و پاسخگو هستند چرا که با انتخاب رای تک تک افراد یک جامعه کاندیدا منتخب و وکیل مردم در یک برهه زمانی خواهد بود ، رای دهندگان هستند بر اساس حقوق شهروندی و راه مشارکت سیاسی در قانون گذاری کلان کشور نقش دارند ، پس لازم است ملاک انتخاب خود را مبتنی بر تعلقات قومی ، منطقه ای و دیگر پیوندهایی چون تعلق داشتن به یک جریان و بر اساس رابطه مداری محدود ننمایند .

تجربه و بررسی میدانی از پروسه رای دهی در انتخابات نشان می دهد بسیاری از شهروندان به هنگام رای دهی به دانش ،تخصص، سوابق مدیریتی و تعهد کاندیدا توجهی نمی کنند بلکه آنچه ملاک عمل قرار می دهند ثروت و نظام روابطی در انتخاب خود معیار اصلی می دانند نتیجه و برآیند این نوع مشارکت باعث می شود بسیاری از نخبگان و افراد شایسته و توانمند در ورود به مجلس باز بمانند و نامزدهای احتمالی قربانی انتخاب نادرست شوند .

متاسفانه سرمایه اجتماعی در شهر بوکان تبدیل به یک آسیب جدی شده است اگر با فرهنگ سازی و یا اخلاق گرایی همراه با تفکر و تعقل توامان گردد می تواند به بستری برای شناخت عمیق سیاسی _اجتماعی مبدل گردیده و به توسعه اجتماعی و سیاسی بینجامد و انتخاب اصلح ترین کاندیدا باعث دلگرمی ، رونق و آبادانی گردد.

پایان پیام/ا